Brinelova skala karakteriše ispitivanje tvrdoće materijala prodiranjem utiskivača na materijal za ispitivanje.

Ispitivanje tvrdoće po Brinelu koristi najstariji metod ispitivanja tvrdoće koji se danas obično koristi. Izumeo ga je u Švedskoj dr Johan Avgust Brinel 1900. Ovaj test se često koristi za određivanje tvrdoće odlivaka i otkivaka čija je struktura zrna previše ravna za precizno Rokvel ili Vikers testiranje. Uslovi ispitivanja tvrdoće po Brinelu imaju približno 25 različitih kombinacija opterećenja/kuglice, što omogućava da se skoro svi metali testiraju Brinelovim testom jednostavnim promenom veličine kuglice i sile ispitivanja na osnovu dimenzije i dizajna uzorka.

Brinelov test se jednostavno može objasniti kao test tvrdoće udubljenja koji se sastoji od dva osnovna koraka.
Prvi korak: Korišćenje poznatog utiskivača i poznate sile; primeniti poznatu silu kroz poznati utiskivač upravno na materijal koji se testira i zadržati poznatu silu određeno vreme (zadržavanja).
Drugi korak: Izmerite prečnik rezultujućeg udubljenja u najmanje dva pravca koji su upravno jedan na drugi.

Vrednost Brinelove tvrdoće se zatim izračunava iz srednje vrednosti merenja prečnika korišćenjem matematičke formule dizajnirane za ovu svrhu, ili češće iz grafikona zasnovanog na formuli.

Standardni format za rezultat merenja tvrdoće u Brinelima je „HBW”.